Jedna z bardziej znanych lewicowych publicystek, pani Kinga Dunin, napisała jedenaście lat temu tekst pod tytułem „Podatki są fajne” (zainteresowani mogą przeczytać całość w tym miejscu). Jednych z Was taki tytuł może śmieszyć, inni uznają, iż „coś w tym jest”, a ja powiem: fajnie, że ludzie filozofują. Bo, choć autorka zbytnio zajmuje się ocenianiem kto jest „tym dobrym” a kto „tym złym” w polityce, problem poruszony na początku artykułu jest ważny i ciekawy:
Czy tworzymy społeczeństwo , by działać jak jeden organizm, czy po to, by każdy z osobna miał lepiej?
Jestem znacznie bliżej tej drugiej opcji, ale powtórzę: dobrze, że ktoś się nad tym zastanawia.
Dobrze, bo jest to polityczna wersja pytania, które należy zadawać przy każdej okazji. Brzmi ono:
OD CZEGO ZACZĄĆ?
Przykładowo, myślenie o aucie do sportu warto zacząć od tego, że raczej masz nadwozie samonośne. A to oznacza, że karoseria i podzespoły mechaniczne to wcale nie są „dwa różne światy”, tylko wspólnie pracujący układ. I jeśli o tym nie pamiętasz, to w takim BMW E46 możesz otrzymać serdeczne pozdrowienia od wału napędowego.
Istnieją jednak rzeczy jeszcze gorsze niż słaba blacha. Na przykład słabe prawo drogowe. Ono także nie może się obyć, bez odpowiedzi na pytanie „od czego zacząć”, tyle że wypracowanej przez januszy (nie Januszów, a januszy właśnie). Wygląda ona tak:
1. Najważniejszymi ze wszystkich przepisów są bezwzględne ograniczenia prędkości. Są tak ważne, że słowo „przepisowo” i wyrażenie „zgodnie z ograniczeniami prędkości” znaczą dokładnie to samo.
2. A tak w ogóle, to ograniczenia prędkości są fajne.
Problem w tym, że fajne rzeczy są jak pudełko czekoladek.
Nie, nie chodzi o to, że nigdy nie wiesz, na co trafisz. Chodzi o to, że nikt nie wie, kiedy przestać.
Dlatego, nawet jeśli coś jest w jakimś zakresie konieczne, jak podatki czy ograniczenia prędkości, to i tak trzeba zadać sobie pytanie czy jest to rzecz z zasady dobra, czy z zasady przykra. Jeśli jest z zasady przykra, należy pilnować, by była stosowana tylko w takim zakresie, w jakim jest to absolutnie niezbędne.
A piszę o tym wszystkim, bo, jak na ironię, w „sezonie podatkowym” funkcjonariusze Wydziałów Ruchu Drogowego prowadzą protest.
Jak podaje TVN Warszawa polega on na tym, że:
„-Teraz wystawiamy mandaty wyłącznie za najpoważniejsze wykroczenia. Takie, które stanowią realne zagrożenie dla innych uczestników ruchu – wyjaśnia nasz rozmówca z drogówki”
Genialnie podsumował to na swej stronie facebookowej ambasador Liberlandu Karol Parkita:
„Czyli wreszcie jest tak, jak być powinno?”
Dbanie o to, by było, jak być powinno, na co dzień nie należy do funkcjonariuszy policji, tylko do parlamentarzystów, pracowników ministerstwa zajmującego się transportem oraz do inżynierów w poszczególnych zarządach dróg.
I do nas. Bo to my powinniśmy od nich wymagać. Fundamentem tych wymagań powinno być to, że:
BEZWZGLĘDNE LIMITY PRĘDKOŚCI TO ZŁO KONIECZNE. Równie ważne jak to, że powinny być przestrzegane, jest to, że powinny być mocno kontrolowane.
Tak, widzę jak ziewacie. Ciebie widzę. I Ciebie też. I Ciebie. Bo nawet na Motofikcji istnieją jakieś granice Motoutopii. Możemy snuć wizje, w których auta bliskie koncepcyjnie Toyocie GT86 są w palecie każdego producenta, ze Škodą włącznie (skoro aktualny Rapid stanie się Felicią…), możemy wyobrażać sobie markę CWS w XXI wieku. Ale tak dobrze, żeby ktoś na serio patrzył na ręce władzy, to nie ma.
A jednak, MOŻECIE COŚ ZROBIĆ.
Ja to widzę tak: ministerstwo zajmujące się transportem ma zespół prasowy, każdy zarząd dróg ma rzecznika, posłowie mają kasę na biura. Oznacza to, że jest cały tabun RZECZNIKÓW OGRANICZEŃ.
No, to teraz przejrzyjcie swoje kolekcje czasopism, swoje subskrypcje na Youtube’ie oraz swoje zakładki w przeglądarce pod kątem ulubionych dziennikarzy i blogerów motoryzacyjnych. I jak? Macie tam takich, którzy wykazują chęć, by zostać „rzecznikami prędkości” i zmusić rzeczników ograniczeń, by zaczęli się mocno tłumaczyć? Jeśli tak, to pomagajcie promować ich twórczość. A na początek napiszcie o nich w komentarzach.
Żeby nie być gołosłownym, sam podam pierwsze nazwiska: sporo świetnych tekstów na ten temat napisał red. Piotr R. Frankowski, ale warto zwrócić uwagę także na red. Andrzeja Kondratczyka z Auto-Świata.
